səltənət

сущ. устар.

1. престол (трон монарха как символ его власти). Səltənət davası борьба за престол, səltənəti ələ keçirmək захватить престол, səltənəti əlindən çıxmaq лишиться престола, səltənətə keçmək взойти на престол

2. владычество, верховная власть

3. перен. благо (то, что служит удовлетворению каких-л. человеческих потребностей). Sağlamlıq ən yaxşı səltənətdir здоровье – лучшее благо

4. край, страна. Azərbaycan neft səltənətidir Азербайджан – край нефти, küləklər səltənəti край ветров

5. царство (государство во главе с царём). Keçmişdə bir səltənətdə, bir bilinməz məmləkətdə … в некотором царстве, в некотором государстве (из сказок), “Zülmət səltənətində işıq” “Луч света в тёмном царстве” (Н. Добролюбов)